ทำความเข้าใจกับสิ่งที่คุณกำลังเผชิญอยู่เด็กๆ

ทำความเข้าใจกับสิ่งที่คุณกำลังเผชิญอยู่เด็กๆ จะเมารถเมื่อหูชั้นในรับรู้ถึงการเคลื่อนไหว แต่ดวงตา ผิวหนัง กล้ามเนื้อ และข้อต่อรับรู้ความนิ่ง ดร.เบนจามิน ฮอฟฟ์แมน ศาสตราจารย์ด้านกุมารเวชศาสตร์แห่ง Oregon Health and Science University ในพอร์ตแลนด์อธิบายถ้าคุณนึกถึงเด็กที่นั่งหันหลังในเบาะนั่งนิรภัยในรถยนต์ หูชั้นในของพวกเขาซึ่งเป็นที่ การเลี้ยงเด็ก ที่เรารับรู้ถึงการเคลื่อนไหว จะรู้ว่าพวกเขากำลังเคลื่อนที่ผ่านอวกาศ แต่สิ่งที่พวกเขาเห็นไม่เกี่ยวข้องกับสิ่งนั้น” ดร. ฮอฟฟ์แมนกล่าวว่าเปรียบได้กับความรู้สึกไม่สบายที่ผู้ขับขี่ผู้ใหญ่อาจประสบเมื่อมองลงมาเพื่ออ่านโทรศัพท์มือถือ (อย่างไม่รับผิดชอบ)การขาดการเชื่อมต่อนี้สามารถแสดงออกมาในอาการทางร่างกาย: รู้สึกง่วงซึม หงุดหงิด เหงื่อออก วิงเวียน ปวดศีรษะ หรือคลื่นไส้ ดร. ฮอฟแมนกล่าวว่า ความอ่อนแอต่ออาการเมารถและความรุนแรงอาจแตกต่างกันไปในเด็กแต่ละคน แต่ความทุกข์ทรมานจากอาการเมารถไม่ได้บ่งบอกถึงปัญหาทางการแพทย์อื่นๆข่าวดีก็คือความไวต่ออาการเมารถจะเปลี่ยนไปตามกาลเวลา และเด็กส่วนใหญ่จะหายจากอาการเมารถหลังจากเข้าสู่วัยรุ่น การสำรวจตามประชากรขนาดใหญ่สองครั้งที่ดำเนินการในเยอรมนีและตีพิมพ์ในปี 2019 ในวารสารประสาทวิทยาเป็นต้น พบว่าความถี่ของอาการเมารถในเด็ก 5,041 คนอายุระหว่าง 3 เดือนถึง 18 ปีมีสามระยะ ในขั้นต้นเด็ก ๆ ต่อต้านมัน มีเพียงสองคนที่มีอาการเมารถก่อนอายุ 1 ขวบ จากนั้นอุบัติการณ์ก็เพิ่มขึ้น เด็กอายุระหว่าง 4 ถึง 13 ปีมีประสบการณ์บ่อยที่สุด (พวกเขายังรายงานว่าความรุนแรงของอาการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วระหว่าง 6 ถึง 9) ในที่สุดอาการเมารถก็หายไป เด็กเหล่านี้มีอาการเมารถน้อยลงมากหลังจากเข้าสู่วัยรุ่น